Het begint met het omdraaien van het draaiboek van deze driewekentrip doordat Peter plots mee kan
gaan kamperen, het is tenslotte zijn speeltuin, de bergen zijn alom en hij kent de paden. Vandaag toonde hij me de bergflanken langswaar we in 1980 naar boven trokken richting Enchantments - een bergtocht waarvoor je tegenwoordig terechtkomt in een wachtlijst voor een permit.
De rit van Seattle brengt je naar Stevens Pas, ca 4000 feet (1200 m) om neer te slingeren naar de brede vallei van Wenatchee, dé fruitgaard van Washington met Leavenworth als extra trekpleister. Het is nu de 4de keer dat we er een paar dagen verblijven bij Peter en Ed, de eerste keer in 1979 voor drie weken zelfs voor aankoop van een VW campervan voor de zuidtrek richting Mexico en Guatemala.
Daardoor hebben we het fake nagebouwde Beiers dorp (Leavenworth) van een eenvoudige straat met een warme tiroler bakkerij voor appfelstrudel in de jaren geëvolueerd tot een tourist trap first class. Bij aankomst vinden we bijna geen parkeerplaats meer en drijf je mee in de stroom Amerikanen die dat hier allemaal fabulous vinden. Bier en nu ook wijnshops met tastings tot een mikro brouwerij die er 5 jaar geleden ook al was en heerlijke IPA's serveert. Wél een artiestenmarktje vandaag met landschapsschilders en natuurfotografen.
Dit weekend is er in de vallei buiten Leavenworth het jaarlijks Salmonfestival dat op indiaanse grond gehouden wordt en traditionele dansen op het menu heeft. Het wordt een kleurenfestijn van ritmes, drums, gezangen, kostumes en karakterkoppen. Over de geschiedenis van de Native Americans kunnen boeken vol horror gevuld worden met de suprematie van het blanke ras in de hoofdrol. Deze stammen van de Wenatchee vallei bijvoorbeeld die van hun miljoen acres verdreven werden naar een 50 ha reservaat, weggestoken om de schande te vergeten. Het is een verketterd volk zonder eigendomsrecht - maar in de gezichten lees je de trots om hun roots.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten