Goin' home

Port Townsend

 

Laatste dag die met stevige regen begint,  maar opklaart zodra we downtown Port Townsend hebben gevonden. Hier waren we 40 jaar geleden al, op zoek naar Bonnie en Duke met dochtertje Phaedra die in Mexico het speelkameraadje was van onze Ada. Duke, een zeemansbink die me in Zippolite uit de woeste oceaan redde en me in zijn thuishaven de houten zeilboot van Neil Young toonde.  But memories fade, ik herken geen duimbreed van de Victoriaanse huizen in dit kunstenaarsstadje dat vandaag plaats biedt voor een optocht  van  kleurrijke hippievogels met zelfgebouwde “voertuigen” waarmee ze later een wedstrijdje zullen uitvechten.

 

Fort Worden, een stevige artillerieheuvel met militaire geschiedenis die teruggaat tot eind 1800 en uitkijkt op Canada aan de overkant, is onze laatste stopplaats op de Olympic Peninsula. Hier werd "The officer and a gentleman" in 82 opgenomen, wij genieten van de laatste middagzon onder de oude Madrono boom. Tijd om terug te keren.

Seattle

 

Met de ferry via Bremerton kom je pal in downtown Seattle terecht, de skyline van Seattle the Amazon City met de besneeuwde bergen in de achtergrond oogt als een kan fantasy decor, maar al snel is het aanpassen aan de drukte van de grootstad. De Japanse tuin viert zijn jaarlijks Marple Festival en kan door de drukte niet wedijveren met de herinneringen aan de zen momenten en de thee ceremonie die we er in 79 mochten ervaren. Of worden herinneringen mettertijd ook romantisch gekleurder ?

 

 

 

Erin Van Moorhem, de verre neef met gemeenschappelijke stamvoorouders, stond erop ons voor de voorlaatste avond thuis te ontvangen. Pacific Ocean King Salmon op het menu, de smaak is definitief onvergelijkbaar met hetgeen wij in Europa als Atlantische zalm op ons bord krijgen (veelal gekweekt in fishfarms in Noorwegen). Het wordt een warm weerzien, hoe futiel ook het contact via Facebook ontstond, de gemeenschappelijke band als 'familie' wordt versterkt door het persoonlijk contact en de laatavondlijke gesprekken.

 

Chihuly Garden and Glass Museum

De keuze qua musea is moeilijk voor de laatste dag,  het wordt het Glasmuseum bij de Space Needle volledig gewijd aan het superbe glasblazerswerk van Chihuly. Ik laat  de foto's voor zichzelf spreken.

 

 

 

Nog snel een stop bij Lime Records, één van de betere secondhand recordshops in Seattle en moet noodgedwongen aan het gewicht van de bagage denken om stop te zeggen bij de leuke vondsten.

Time's up. Inpakken en wegwezen. Morgenochtend wacht een superlange dag vliegen en een jetlag als appetizer thuis.

 

Epiloog

Amerika, geliefd of gehaat, het voelt in al zijn vezels als een nog jonge natie; wat is tenslotte 300 jaar onafhankelijkheid in tijdsperspectief vergeleken met de overdaad aan eeuwen europese cultuur en geschiedenis. Enkel de natuur heeft geschiedenis (én de native americans) In het Visitorcenter van Olympia National Park staat een gigantische doorsnede van een Douglas Fur waarvan de oorsprong tot de jaren 1300 teruggaat en er terzijde bij vermeld dat wanneer je anno 2019 zo'n boompje zou planten, hij dezelfde omvang zou bereiken in de 27°eeuw.

Patriotten zijn amerikanen alvast voor al wat de amerikaanse vlag dekt, en de american football (rugby), minder voor wat de big bully president hen ontzegt: je rechten als minderbedeelde, de minderheidsgroepen zoals  de native american die de natuur koesterden als hun sacred mother earth, tot de blanke tornado van europese bootvluchtelingen hún wetten kwamen dicteren.

 

Ook in eigen familie waren verre grootvaders ooit broers, waarvan de ene naar Amerika emigreerde (verre neef Erin in Seattle als nazaat) en de andere in België bleef. Ik kon de gedachte deze weken niet ontwijken of mijn reislust zijn roots heeft in  het dna van Constant Van Moorhem, die het avontuur en de uitdaging indertijd aanging voor die verre overtocht naar het onbekende ?

 

Zelf keren we terug naar de oude wereld, back to our own roots.