zaterdag 5 oktober 2019

Rainforest


Sol Duc Hotsprings

Van het bonken van de oceaan naar het klateren van een bergstroom, hogerop in het Olympic National Park, een schoolvoorbeeld van wat een regenwoud dient te zijn. Klamme kilte vanwege de hoge luchtvochtigheid en dichtbebost, de herfstkleuren voluit nu. Een unieke biotoop waar afgeknakte of omgewaaide bomen voedingsbodem zijn voor weer andere plantengroei. Een natuurlijke cyclus waarin het woud zichzelf recycleert. Bodems vol paddestoelen, mossen en varens, bomen met gordijnen korstmossen, giganten die met elkaar wedijveren om ter dikst of ter hoogst. Verderop langs het pad een waterval, een hert dat opschrikt, het hoort hier allemaal thuis.




 


We herbronnen in de sulfur hete baden van Sol Duc Hot Springs, het zou de hongaarse warmwaterbaden kunnen zijn, alleen wat duurder- van zoiets unieks maken ze er hier meteen een “resort” van, met duurdere prijzen en geen wifi. Het worden onze laatste dagen van kamperen in het woud, de kleren hebben dringend een wasbeurt nodig na de rook van avondlijke kampvuren en wijzelf eens toe aan een echt bed.

Salt Creek
Een regenwoud zonder regen is natuurlijk een utopie. De hele nacht plenst het druppels op het dak en het is tot ’s ochtends wachten op een regenpauze om de auto rijklaar te maken.  Ontbijten doen we zo’n 35 mile (ca 55 km) verderop in Port Angeles, een levendige havenstad aan de noordkant van de Olympic Peninsula. Veel daklozen hier die hun gammele bezittingen op een Safeway winkelkarretje rondhossen. Breakfast not at Tiffany’s maar by Shirley’s Cafe, tevens volgestouwd Memorabilia Museum. Als je een koffie addict bent, is een amerikaans ontbijt (buiten de weerom gigantische porties) altijd een pretje omdat je lege kop direct weer bijgevuld wordt zonder meerkost. Niet dat het topkwaliteit expresso is, maar toch, het doet de mens in je ontwaken na een bijna slapeloze nacht.

Een wasserij, een internetverbinding bij Safeway, electriteit om alles weer op te laden, de stad heeft het allemaal voor de uitgerookte kampvuurkampeerders. Straks  nog één dag aan de rand van de Oceaan, met een  top campsite with a view op de Strait of Juan de Fuca en afscheid nemen met een hemelsbreed sterrenfirmament.







 












 

1 opmerking:

  1. Ik ben blij dat je er hier bent geweest. Dit is voor mij een hele heilige plek

    BeantwoordenVerwijderen