maandag 30 september 2019

Kalaloch


Kalaloch

We belanden bij de regenwouden die zo typisch zijn voor de Olympic Peninsula, een groot schiereiland voor de Puget Sound, een zeearm  tussen Vancouver Island (Canada) en Seattle , met eilanden zoals San Juan of Orcas,  één van de beste plekken om orka’s te spotten en waar de gemeenschappelijke voorouder Van Moorhem een hotel  begon.

Het Olympic National Park  neemt zowat de gehele oppervlakte in van de Peninsula met regenwouden, bergen en woeste stranden vol driftwood en aardige schelpen. Onze keien-collectie groeit zienderogend, dat wordt heavy sorteren wat we mee naar België pakken.

















An american taste

“You’re welcome” te pas en te onpas, maar vooral: overal. Nog voor je goed en wel de deur van een winkel, restaurant of whatever opentrekt is het al prijs. “Hi, how you’re doing today ?”                      Big smile bovenop maar waag het niet iets te antwoorden zoals “Fine, thank you” of je krijgt alweer een you’re welcome in uw gezicht. Is het gezichtsbedrog of is het allemaal kitch en fake ? Voorbeeldje: in de lodge van een resort bestel je iets aan een persoon die het doorgeeft aan een ander personeelslid die de drank serveert en het weerom doorgeeft aan een ander die de kassa bedient om af te rekenen. Zouden wij in België ook gediend zijn met servers die zich aanbieden als “your personal assistant and my name is …”. Afrekenen doe je hier met het invullen en ondertekenen van “your personal assistant’s” beoordelingsfiche met slecht-gemiddeld-excellent quotatie.         Thank you, you’re welcome

Let it be, denk ik dan, ze gaan het nooit leren, gespeelde beleefdheid heeft een korte vervaldatum.    In onze zoektocht naar een indiaanse giftshop – aangezien we nu toch in het Quinault Indian Reservation zijn – loopt uit op een sisser, niet na een rondrit door de armtierige nederzetting, vol afgedragen houten cabins, hier en daar een stars and stripes vlaggetje in het voorportaal.                 Dit is Trump-country, met hier en daar een groot bord ‘no trespassing’ en dat typeert het slag bevolking dat hun wapens  in de Safeway-supermarkt koopt en opkomt voor de beveiliging van het Rijk, hun natie. En dan denk ik : zijn wij het alleen, Europeanen, die de Verlichting hebben meergemaakt ?

1 opmerking:

  1. T'ja, ik ben Amerikaans genoeg om toch blij te zijn als iemand in een winkel je begroet...ik verwacht het van mezelf, want het 'smelt' soms de angst dat je niet welkom ben.

    BeantwoordenVerwijderen